لُر و کرد؛از عشق تا نفرت

لر و کرد دوقوم اصیل ایرانی و برادر هستند.اشتراکات زبانی-فرهنگی این دو قوم ایرانی در قیاس با اشتراکات هر کدام از آنها با  سایر اقوام ایرانی  بسیار زیاد است به همین دلیل با ذکر نام هر کدام از آنها بی درنگ نام دیگری به ذهن متبادر می شود.اشتراکات تاریخی-فرهنگی بین  لر و کرد  موجب شکل گیری عواطف و هیجانات مثبت و یک نوع احساس تعلق توام با عشق بین مردمان این دو قوم از گذشته دور  تا کنون شده است به شکلی که وقتی یک لر و یک کرد با هم برخورد کرده و از قومیت هم با خبر می شوند از طرق جملات و واژه های متنوع برادری را به یکدیگر یادآوری می کنند.این احساس تعلق به گونه ایست که از مورخین ،زبانشناسان و نویسندگان کرد نظیر استاد هه ژار و رشید یاسمی گرفته تا مردم عادی کرد، قوم  لر را یکی از اقوام اصلی چهارگانه کرد(کرمانج،سوران،گوران و لر) می دانند و بر این مورد اصرار دارند.نگارنده این مطلب در سفری که به استانبول داشت در بازار و مراکز فروش با کرمانج های زیادی که  هیچ مسافرتی به ایران نداشته اند برخورد میکرد که  به محض متوجه ایرانی بودن او می شدند  هویت قومیش  را مورد سئوال قرار می دادند و وقتی با جمله"من لُر هستم"مواجه می شدند  با ذکر اینکه "لر هم کرمانج است پس بگوید کرمانج هستید" واکنش نشان می دادند.در ترکیه بسیاری از کردها کلمه کرمانج را به معنای  "کرد"به کار میبرند.و اما در سالیان اخیر عده ای از فعالان به اصطلاح کرد  ساکن استان ایلام با عملکرد نامناسب خود در حال پاشیدن بذر تفرقه  بین این دوقوم(لر و کرد)هستند و اگر به عملکرد نامناسبشان ادامه دهند ترس  از این داریم که عشق لرها به کردها تبدیل به یک نفرت عمیق گردد.اینان برعکس سایر همتباران شمالی خود حتی کرمانشاهی ها ، برای اثبات هویت قومی خود راه ستیز با قوم لر را انتخاب کرده اند و از طریق این ستیزه جویی در صدد اثبات هویت قومی خود هستند. تفرقه اندازی بین لرهای لک با سایر لرتباران خصوصآ لرهای فیلی یا خرم آبادی،ناچیز جلوه دادن حضور تاریخی لرها در ایلام یا لرستان پشتکوه،توهین به والیان لُرتبار فیلی لرستان پشتکوه یا ایلام کنونی و.......مثالهایی از ستیزه جویی این افراد با لرتبارن و قوم لر است. این افراد چشماشان را بر خدمات ،مرزداری و اقتدار والیان لرستان پشتکوه بسته و فقط شواهد ظلم آنها را به پدرانشان میبینند و در این خصوص اغراق کرده و به اصطلاح ظلم والیان لرتبار را به پای همه لرتباران گذاشته و خود را از نفرت به قوم لر لبریز کرده اند.اینان نمی دانند که با این کوته بینی خود شاید در کوتاه مدت احساس رضایت داشته باشند ، هویت خود را اثبات بکنند و مرهمی بر احساس حقارت خود بگذارند  ولی در درازمدت باعث فاصله  افتادن بین این دو قوم برادر که تعلق خاطرشان به هم ریشه تاریخی دارد و برای آن افراد زیادی کوشیده اند، می شوند و این در نهایت به نفع آنان و قومیتشان نیست . به این دوستان توصیه می شود به جای این کارهای نا پسند سعی کنند به عنوان یکی از حلقه های اتصال دو قوم لر و کرد نقش آفرینی کنند.به دوستان لرتبار خصوصآ وبلاگ نویسان لر هم توصیه می شود که این عده قلیل را نماینده واقعی کردها  قلمداد نکنند چون واقعآ نیستند و آنها نیز بر طبل تفرقه نکوبند  و احساس تعلق  کردهای کرمانشاه،سوران و کرمانج با قوم بزرگ لر را ارج بنهند و با این کار اجازه ندهند عشق آنها به نفرت بدل گردد .